مدح و شهادت امام حسن مجتبی علیه‌السلام
مـیان هـجـمـۀ غـم‌هـا اگـر پـنـاه نـدارد حسین هست نمی‌گـویم او سـپــاه ندارد حسین مرهم زخم برادر است و غمی نیست زمـانه حـرمـتـشـان را اگر نگـاه ندارد حسین هست که سر روی شانه‌اش بگذارد حسین هست نیـازی به تکـیـه‌گاه ندارد میان لـشکـر او مـرد مـانـده؟ آه نمانده درون خـانـۀ خـود یـار دارد؟ آه نـدارد زمانه تلخ‌ترین زهر را به کام حسن ریخت دلاوری که به جز ترک جنگ، راه ندارد کسی که صلح حسن را غلط شمرد، ندانست امـام مـفـتـرض الـطـاعة اشـتـباه ندارد درید قلب حسین آن چنان ز داغ برادر که احـتـیـاج به گـودال قـتـلـگـاه نـدارد |